Jak rozwiązać problem zbrylania chlorku poliglinu?

Chlorek poliglinu ma właściwości adsorpcyjne, kondensacyjne, wytrącające się i inne, jego stabilność jest słaba, żrąca, na przykład przypadkowo rozpryskana na skórę, aby natychmiast spłukać ją wodą.Chlorek poliglinu ma zalety dobrej stabilności suszenia rozpyłowego, szerokiego obszaru wodnego, dużej szybkości hydrolizy, dużej zdolności adsorpcji, dużego tworzenia się ałunu, szybkiej jakości gęstych opadów, niskiego zmętnienia wody, dobrej wydajności odbarwiania i tak dalej.Dlatego chlorek poliglinu jest również określany jako wysokowydajny chlorek poliglinu, wysokowydajny PAC lub wysokowydajny suszony rozpyłowo chlorek poliglinu.Chlorek poliglinu nadaje się do wszystkich rodzajów zmętnienia wody surowej, zakres zastosowań pH jest szeroki, ale w porównaniu z poliakryloamidem jego działanie osadzające jest znacznie mniejsze niż w przypadku poliakryloamidu.

Zasadowość chlorku poliglinu jest stosunkowo ważnym wskaźnikiem w przypadku polialuminium, szczególnie w przypadku produktów z polialuminium do wody pitnej.Ponieważ chęć zbrylania chlorku poliglinu będzie oczywiście miała skutek użytkowy, wielu użytkowników cierpi z powodu zbrylania chlorku poliglinu będzie bezradnych, głównym powodem tej sytuacji jest to, że chlorek poliglinu należy do polimeru polimerowego, a jego własna kontrola masy cząsteczkowej jest duża , jeśli jednorazowo do wody włoży się dużo chlorku poliglinu, chlorek poliglinu jest trudny do rozprowadzenia w wodzie kontaktowej, rozpuszczenia.

Jednym z ważnych warunków przyspieszenia szybkości rozpuszczania jest zwiększenie powierzchni kontaktu substancji rozpuszczonej z rozpuszczalnikiem.Powodem szybkiego rozpuszczania się proszku jest to, że im mniejsza jest cząsteczka tej samej jakości substancji rozpuszczonej, tym większa jest powierzchnia kontaktu z rozpuszczalnikiem.Jednakże wiele substancji sypkich ma pewną lepkość po zetknięciu z wodą.To właśnie z powodu tej lepkości zewnętrzna warstwa mokrego polichlorku glinu przykrywa wewnętrzną warstwę suchego polichlorku glinu, tworząc masę, która znacznie zmniejsza powierzchnię styku polichlorku glinu z wodą.W zewnętrznej warstwie rozpuszczania tworzy się nowa „skorupa” w porównaniu z wewnętrzną warstwą chlorku poliglinu, dzięki czemu rozpuszcza się ona bardzo wolno.Wydajność tworzenia się chlorku poliglinu w procesie aplikacji jest bardzo niska.